Kaageiland
Apeldoorn (1993), Zeewolde (1997) en Kaageiland (2000): op zaterdag 11 november 2000 organiseren de broers Kleppe de derde "Remembrance Day" van hun nationale Bob Evers-circus. Waren de vorige lokaties nog tamelijk willekeurig, nu betreden de Fans gewijde grond. Niet alleen bewoonde Willy van der Heide een van de huisjes naast restaurant 't Kompas op het eiland, ook deel 13, Een motorboot voor een drijvend flesje, speelt zich hier af. Het boek bevat een kaart van het gebied. Een geel-rood bord voor het restaurant verwelkomt de Fans, die allen één gulden vijftig hebben betaald om via de veerpont dit eiland te bereiken.
Waarom spelen de avonturen van Jan, Bob en Arie zich altijd in de zomer af? Omdat het dan mooi weer is. Op de fiets beuk ik van het station Nieuw-Vennep tegen de wind in langs Abbenes naar Buitenkaag. De Haarlemmermeerpolder is doorweekt, "verzadigd" zoals de hoogheemraden en dijkgraven dezer dagen zeggen. November 2000 is kletsnat. Maar de firma Kleppe heeft geluk: de dag is grijs, maar droog.

Ruilbeurs
Reeds vroeg in de ochtend zijn de eerste Fans aanwezig om een goed tafeltje te krijgen voor hun nering. Deze typische markt wordt met de jaren interessanter. Natuurlijk zijn er bijzondere drukken, gesigneerde exemplaren, omslagen e.d., maar ook het bootleg-circuit wordt steeds omvangrijker. In Lizzie Scott gaat de vernieling in laat Waterman (a.k.a. Zsa Zsa Ferguson) de lezer avonturen beleven van een heel ander gehalte dan de Bob Evers-serie. Het is een nieuwe uitgave van de eerdere versie uit 1971. Naast dit soort verrassingen zijn er ook uitgaven die je inmiddels regulier kunt noemen. John Beringen, een van de belangrijkste figuren achter de B.E.-revival, presenteert en signeert zijn - wat hij noemt - laatste werk met secundaire literatuur over de serie: Bob Evers' laatste ereronde. Daarin valt onder meer te lezen hoe "het circus" hier al eens was (zondag 13 november 1994) om opnamen te maken voor een televisieprogramma. Internetters kennen (delen van) dit vierde Beringen-werk al. Mister and mister Kleppe hebben een grote tafel, waar zij het een en ander te koop aanbieden maar nog veel meer gratis weggeven.
Wie lopen hier nu zoal rond? In een interview in Midden Nederland van 21 oktober (fotokopieën gratis) zegt een Fan: "(... ) vogels van divers pluimage ( ... ). Van brandweerman tot professor". Ik hoor iemand naast mij spreken van een trio-logie. Dat zal wel niet de professor wezen. Of heeft hij het over de seksroman van Waterman?
De Fans bespreken wat zij van de nieuwe vorm van de deeltjes vinden, deze herfst ingevoerd met B.E. 47. Aangezien ik geen marketing-spion van de uitgeverij ben, laat ik de communis opinio in het midden.
De liefhebbers zijn in ieder geval weer met velen. 't Kompas is stampvol, de boot die later zal uitvaren is tot de laatste plaats bezet.

Genootschap
Vorige keer, in het theater in Zeewolde, waren er op het toneel diverse gebeurtenissen. Dit keer is er voor het officiële gedeelte alleen een rol weggelegd voor het Genootschap. Welk Genootschap? vraagt u. Laat je nakijken.
De boomlange voorzitter van het Genootschap, Peter Muller, is als het ware geboren om voorzitter van het Genootschap te zijn. Wie zou in staat zijn op deze plechtstatige manier zoveel flauwekul te presenteren? 0, pardon, vandaag zijn gewichtige zaken aan de orde: John Beringen en Roger Schenk worden benoemd tot buitengewoon lid; de broers Kleppe worden gepromoveerd tot aspirant gewoon lid van het Genootschap. Oorkonden gaan over tafel. Hiermee ben je nog geen Lid, nog lange niet, maar je staat wel met één been in de Hall of Fame. Deze vier Bob Evers-vorsers zijn nu dermate hoog gestegen in de geheimzinnige rangen en standen van het Genootschap, dat het de voorzitter toegestaan is hun een Geheim in te fluisteren, één van de sacrale Fatima-achtige dingenwaarover-niet-gesproken-mag-worden. Helaas voor de zaal wordt er inderdaad gefluisterd en is het onmogelijk iets te verstaan. De zaal wordt een tikje opstandig en roept een paar veronderstellingen: "Bob is homofiel!" "Bob is dood!" Bestuur en leden van het Genootschap geven geen krimp. Deze Geheimen zijn dertig jaar oud en zullen nog veel ouder worden.
Ton Kleppe stoot zijn hoofd aan een van de houten balken in de zaal. Als hij het Geheim nu nog maar weet!

Gewijd water
De Kaag zou de Kaag niet zijn als er niet ook gevaren zou worden. Een grote rondvaartboot kan alle (150?) Fans net herbergen. Een paar diehards staan op het achterdek in de open lucht.
Uiteraard varen we eerst naar de paddestoelhuisjes. Plechtig komt de boot stil te liggen. De kapitein vertelt met Leidse tongval dat er onlangs zo'n huisje is verkocht - let wel, je kunt er niet met een auto komen - voor negen ton. De boot gaat ervan uit dat het Genootschap de geheime koper is.
Dan kraken de luidsprekers van de Albatros in de koude novemberwind. Muziek. Dixieland. Maar dan kraakt de stem van de Meester Zelf. Te horen valt een montage van het bekende interview uit 1974 van Pamela Koevoets. Velen horen dit voor het eerst. En velen horen ook de stem van Willy van der Heide voor het eerst: een tikje bekakt, met Brabants substraat, een hogere pitch dan je zou verwachten. Of moet je zeggen: een jaren-vijftigstem, nog niet bruin-rommelig en soepel-plat zoals tegenwoordig te beluisteren valt in Big Brother waar het nieuwe Almere-Nederlands wordt gecreëerd?
De opvarenden zijn Uitgeverij De Eekhoorn dankbaar voor dit mooie tochtje. Er dobberen geen 150 drijvende flesjes in het water als souvenirs.

Onbegrijpelijk
Ik realiseer me dat een verslag als dit eigenlijk al niet meer begrijpelijk is voor wie niet weet wat voor nieuwsbrief Hans en Ton Kleppe uitgeven, wie niet weet wat voor encyclopedie Roger Schenk heeft geschreven, wie nooit een van die raar-interessante boekjes van John Beringen in handen heeft gehad, wie niet weet wat een "paddestoelhuisje" op de Kaag is. Maar ik ga het ook niet uitleggen. Alle Bob Evers-boeken zijn in de handel, en ze zijn niet duur. En anders is er over een jaar of wat wel weer een manifestatie. In Scheveningen in een toeristenhotel?
In de trein zit ik tegenover een jongetje van elf. Ik onderwerp hem aan een ondervraging. Nee, hij heeft nog nooit van Bob Evers gehoord. Ik schrijf de naam op de achterkant van zijn treinkaartje en draag hem op, maandagochtend "de juf" te raadplegen. Dat gaat zo maar niet, op die leeftijd! Op geen enkele leeftijd, trouwens.
Weer een mooie zaterdag, mijnheer Kleppe en mijnheer Kleppe!

© 2001 Hans en Ton Kleppe, Jacoba van Heemskerckstraat 7, 3351 SP Papendrecht

Naar de inhoudsopgave van deze nieuwsbrief Naar de rubriek "de Bob Evers-nieuwsbrief" (algemene informatie) Naar de homepage