| Nieuwsbrief 2 |
© |
juli 1993 - 1e jaargang nr. 2 |
Broers bezeten van Bob Evers-boeken
De namen Jan Prins, Bob Evers en Arie Roos doen bij veel lezers van
jongensboeken een belletje rinkelen. De liefhebber herkent meteen de hoofdfiguren
van de boeken van Willy van der Heide.
De broers Hans en Ton Kleppe, twee fervente Bob Evers-lezers uit Dordrecht
en Papendrecht, hebben deze maand de eerste Bob Evers Nieuwsbrief uitgegeven.
De broers besteden veel vrije tijd aan het navorsen van wetenswaardigheden
over de spannende jongensboeken en over Willy van der Heide, een van de
pseudoniemen van W.H.M. van den Hout. Hun bevindingen staan in een 350
pagina's tellend documentatie-a!bum, waarvoor zij een uitgever zoeken.
Avonturen
Wie kent ze niet, de drie jongens die avonturen beleven waarvan andere
jongens niet eens durven dromen. De dikke sproetige en roodharige Arie
Roos, die altijd honger heeft en bijzonder slim is, de zuinige Jan Prins
die niet op een kwartje kijkt als hij een dubbeltje kan besparen en die
de hele Encyclopedia Brittannica uit z'n hoofd kent en hun vriend Bob Evers,
de nuchtere Amerikaan die vele repen chocolade verslindt. Zij beleven
hun avonturen in boeken met allitererende titels als 'Heibel in Honoloeloe'
en 'Bombarie in een bunker'. Bob Evers wordt dit jaar vijftig jaar.
Willy van der Hi-de bedacht deze figuur al in 1943.
Tip
Al op jeugdige leeftijd maakten Hans (40) en Ton (48) kennis met de drie
hoofdpersonen. "Ik wan een jaar of tien toen iemand in de bibliotheek mij
een tip gaf dat ik de Bob Evers-boeken eens moest lezen", zegt Ton. "Maar
dat was niet zo gemakkelijk,want die boeken waren bijna altijd uitgeleend.
Het gevolg was dat ik nooit een verhaal in de goede volgorde las, want
veel verhalen bestaan uit drie boeken. Ik moest dus het verhaal in m'n
geheugen opbouwen. Jaren later kon ik de boeken zelf betalen."
De Bob Evers-boeken staken erg af tegen de brave boeken van die tijd,
vinden de broers. "De drie jongens beleefden ongewone avonturen. Ze beschikten
over geld en pistolen, hadden kennissen bij de FBI en maakten reizen naar
bijvoorbeeld Amerika. Iets wat na de oorlog zeer tot de verbeelding sprak.
Wij vonden het in die tijd al heel wat als we een dagje naar Hoek van Holland
gingen. Bovendien zat er geen moralistisch toontje in de boeken. In die
tijd zat ik de hele zondag op de bank te lezen", zegt Ton, in het dagelijks
leven accountant. Broer Hans, werkzaam als technicus, vult aan: "De
rest van de familie keek je vaak raar aan als je hardop zat te grinniken!'
Onzin
Dat niet Iedereen dezelfde mening was toegedaan, blijkt uit een brief van
het Christelijk Jonge Mannen Verbond uit 1953, waarvan de broers een kopie
in hun catalogus hebben opgenomen. Deze club weigerde de boeken in zijn
lectuurgids te bespreken. Het verbond betitelt de inhoud als 'stomme, gevaarlijke
onzin' en heft de waarschuwende vinger. 'Wij hebben in Van der Heides werk
geen grein opvoedkundige waarde kunnen ontdekken. Alles hangt van branie
aan elkaar.'
De waarschuwing heeft niet geholpen. In de loop der jaren zijn er zo'n
vier miljoen Bob Evers-boeken verkocht, zo is de voorzichtige schatting
van Ton. De eerste boeken uit de serie verschenen in 1953. In 1965 verscheen
de serie, waarvan dit jaar deel 40 verschijnt, in de bekende rood-gele
pockets.
Overigens wordt deel 40 geschreven door Peter de Zwaan die ook deel
33 en 36 voltooide en de delen daarna op zijn naam heeft staan. Hij nam,
tot vreugde van de fans, de pen over van de In 1985 overleden Willy van
der Heide.
Hans en Ton Kleppe begonnen hun naspeuringen in 1987. Zij doken in
archieven van bibliotheken en uitgevers. Willy van der Heide schreef onder
zijn eigen naam W.H.M. van den Hout enkele serieuze boeken over wichelroedelopen.
Ook schreef hij kinderboeken onder het pseudoniem Sylvia Sillevis en romans
als Willem W. Waterman.
De figuur Willy van der Heide, alias W.H.M. van den Hout, omschrijven
de broers als 'schilderachtig'. Hij woonde In Den Haag, maar vertoefde
veel in de Amsterdamse grachtengordel. Hij komt ook voor in de gelijknamige
sleutelroman van Geerten Meijsing. De broers Kleppe ontdekten ook minder
leuke kanten van de schrijver. Hij. speelde in de oorlog op z'n zachtst
gezegd een dubieuze rol door te schrijven voor het pseudo-verzetsblad De
Gil. Dat leek op een illegale krant, maar was dat juist niet. Het kwam
de schrijver na de oorlog op een tienjarig schrijfverbod als journalist
te staan. De broers willen hier geen waarde-oordeel over uitspreken. "Wij
proberen objectief te zijn. Wij vinden dat hij goede jeugdboeken schreef,
maar dat wil niet zeggen dat je het ook met de figuur van de schrijver
eens bent.'
Uitgever
Het 350 pagina's tellende Bob Eversdocument van Ton en Hans Iigt te wachten
op een uitgever. Daarin staan ook bijdragen van Peter de Zwaan en van Geerten
Meijsing, bestuurslid van het in 1972 opgerichte Bob Evers genootschap.
De broers bekennen nog regelmatig een Bob Evers te lezen. "En we zijn natuurlijk
benieuwd naar deel 40, dat straks verschijnt."
Wie een exemplaar van de Nieuwsbrief wil hebben, kan schrijven naar
het redactie-adres Grondmolen 20, 3352 CA Papendrecht
© 1993 Hans en Ton Kleppe,
Jacoba van Heemskerckstraat 7, 3351 SP Papendrecht